Baggeâhren in duh regen

Ut regenduh duh hele middag pèpenstelen op ut Haagse wieleâhrparcours van Trias. Gein prettiguh omstandigheden voâh duh mannen en wèfuh die duh moeèt hebbuh genomen om van start tuh gaan. duh opkomst was, begrèpelèk, niet eâhrg hoâg. duh wedstrèden waren echteâh van un hoâg gehalte. Antwan Tolhoek won solo duh wedstrèd van duh CD-rèd(st)eâhrs. Paul van duh Ven won duh wedstrèd bè duh masteâhrs. Hè had hieâh 2 solo ontspanningen un scheâhrpe èndsprint voâh nodig.

Baggeren in de regen (vertaling)

Het regende de hele middag pijpenstelen op het Haagse wielerparcours van Trias. Geen prettige omstandigheden voor de mannen en vrouwen die de moeite hebben genomen om van start te gaan. De opkomst was, begrijpelijk, niet erg hoog. De wedstrijden waren echter van een hoog gehalte. Antwan Tolhoek won solo de wedstrijd van de CD-rijd(st)ers. Paul van de Ven won de wedstrijd bij de masters. Hij had hier 2 solo ontspanningen een scherpe eindsprint voor nodig.

Zoals in het algemeen Haags  beschreven, echt een wedstrijd om maar snel te vergeten wat het weer betreft.

Voordat de CD goed en wel wedstrijd gestart was lag er al een rijder languit over het parcours. Antwan Tolhoek zette af op de brede finishstreep op het wegdek. Gelukkig bleef de schade beperkt en kon hij gewoon aan zijn wedstrijd beginnen.
Vlak voor de start werden de heren en dames getrakteerd op een heerlijke regenbui, waterstralen met een diameter van ongeveer een centimeter vielen recht naar beneden. Het afdakje van het juryhok bood uitkomst, het grootste gedeelte van het peloton kon even schuilen nadat Engel van Zanten voor hen plaats had gemaakt. Even later vertrokken er 20 moedige mannen en vrouwen die de nukken van hemelgod Jupiter trotseerde. Van een echte wedstrijd was geen sprake, het had meer weg van een afvalkoers. Al in ronde 1 splitste de groep zich al op in 3 stukken. In de voorste groep zaten alle kanshebbers. Het was een adembenemend schouwspel om te zien hoe men zich staande wist houden op het gladde parcours. Halverwege de wedstrijd bestond de kopgroep nog uit slechts 4 mannen en 1 vrouw. Wessel Schilders nam geen enkele risico en reed de wedstrijd op ‘safe’ uit. Hij staat immers een straat lengte voor in het algemeen klassement. Antwan Tolhoek, Jelena Peters en Mats Stoltenborg wisten vervolgens Bram Hachmang en Remco de Mik van zich af te schudden. De voorsprong werd al gauw een halve minuut. Met nog 10 minuten en 3 ronden te gaan vond Tolhoek het welletjes en nam de benen. Jenena Peters en Mats Stoltenborg waren niet bij bij machte om het gat naar Tolhoek dicht te rijden. Bij het luiden van de bel bedroeg de afstand tussen de koploper en de achtervolgers 15 seconden. Een veilige marge voor Antwan Tolhoek om als winnaar over de eindstreep te komen. De sprint om de 2^e plek werd gewonnen door Jenena Peters en werd hiermee eerste bij de D1. Kevin Oud was de eerst aankomende C2 rijder, Bionda Heeringa was dat bij de D2.

Met voor de masters een klein gelukkie, zij konden kijken hoe moeilijk de c en d rijders het hadden in de regen en met de glibberige haakse bocht van het parcours. Bij de masters een uurtje later was het eigelijk niet anders, doordat Bauke Thijseling zijn transponder vergeten was om te doen voor de wedstrijd kreeg hij van de jury nog 5 minuten respijt om deze alsnog om te doen. Echter bij de kantine was het zo glad en zijn snelheid zo hoog dat hij de bocht niet hield en in de berm over de kop rolde, hij stond heel snel op in de hoop dat niemand hem gezien had, jaja, verraders slapen niet Bauke, na de wedstrijd vertelde jezelf het hele verhaal maar je was al vallende reeds gespot vandaar deze eervolle vermelding.
Met om 15.05 de start een kletsnatte en spekglad parcours en  kabouters in regenjassen met paraplu’s langs het parcours als bochten commissaris. Veel hebben zij niet te doen gehad want de snelheid kon gewoon niet hoog genoeg komen met de nattigheid waar toch na  5 ronden een afscheiding ontstond waarvan Paul vd Ven de aanstichter was en na de 6e ronde werd achtervolgt door nog eens 4 man en de gehele wedstrijd niet meer werden bijgehaald door het  8 koppige achtervolgende peloton. Het gehele veld wat bestond uit 24 man en was in 3 pelotons verdeeld, het eerste peloton waaruit ook de winnaar kwam was toch nog gesplitst in 2 en 3 man, maar door de noeste arbeid van viking Jan Graus werden Paul vd Ven en Raymond Jansen  nog een keer bijgehaald. Het mocht niet baten want 1^e werd Paul vd Ven 2^e Raymond Jansen en 3^e Jan Graus.
In het achtervolgende peloton toch ook een bijzondere gebeurtenis, de enige persoon en gast rijder zonder been-en rugnummer maar reeds 2 keer eerder meegedaan hebbende reed met nog 3 ronden te gaan weg uit het peloton en werd ook niet meer teruggehaald, een vermelding waard en Bauke Thijseling de sprint van het peloton won.
Bij de 50 tigers werd Andre vd Burg 1^e, 2^e Tonnie v Tongeren en 3^e Maarten Berrevoets.
Bij de 60 tigers werd Herman Pouwels 1^e, 2^e Peter Valk en 3^e Hans v Wijk.

Bij de volgende wedstrijd op  dd 12 september in Purmerend tussen de wielerwedstrijden door op een straten parcours hopende op beter weer en een grotere opkomst.